تىۋىش بلوگى

ئەسسالامۇئەلەيكۇم، بلوگنىڭ قەدىرلىك كونا-يېڭى، چوڭ-كىچىك، قېرى-ياش… ئوقۇرمەنلىرى.  قانداق ئەھۋالىڭلار؟ بەلەن-ئوبدان تۇرۇشتۇلىمۇ؟ يازمىنىڭ تېمىسىنى كۆردۈڭلار ھەقاچان. نېمە دېمەكچى بولغانىلىقىمنىمۇ بىلىپ بولدۇڭلار. (ئەقىللىق،ھۇششار تور پۇخرالىرى-دە، ھەممىڭلار. ھى..ھى…) گەپنىڭ ئۆزىگە كەلسەم، بلوگچىلىققا كىرىپ لاغايلاپ يۈرگىلىمۇ ئۇزۇن يىل بولۇپتۇ (گەرچە پىشقەدەملەر سېپىگە تېخى كىرمىگەن بولساممۇ). ئۇنى-بۇنى يېزىپ دوستلار بىلەن ئورتاقلاشقان بولدۇم. بلوگ يېزىپ يۈرۈپ، ئالىي مەكتەپنىمۇ پۈتتۈرۈپ بولۇپ، ئۆرلەپ ئوقۇش ئۈچۈن تىرمىشىپ يۈرۈپتىمەن. مۇشۇ جەرياندا مەن ئەپسۇسلىنىدىغان بىر ئىش بولسا، تور پۇخرالىرىنىڭ تۇيۇقسىز ئازىيىپ، بۇرۇنقى پىشقەدەم بلوگلارنىڭ بىر-بىردىن غايىپ بولۇپ كېتىشى ۋە ماڭا ئوخشاش يېڭىياچىلارنىڭمۇ يا بلوگنى تاشلىيالماي، يا قاملاشتۇرۇپ بېرەر نەرسە يازالماي ( ئاچچىقىڭلارغا ھاي بېرىڭلار..ئۆزۈمنىلا دەۋاتىمەن جۇمۇ بۇ يەردە… كۆز قىسقان چىراي […]

يوقلۇق ئاجايىپ بىر نەرسە. بەزىدە ئادەمنى شۇنچىلىك خوش قىلىدۇكى، ئادەم ھەممە نەرسىگە ۋاقىرىغۇسى كېلىدۇ: تاغلارغا قاراپ، ئاخىرى يوق بولدى، ئەڭ ئاخىرىدا قۇتۇلدۇق، دەپ توۋلىغۇسى، سۇلارغا قاراپ ،نىمانچە گۈزەل دۇنيا بۇ، دېگىنىچە چىقىرغۇسى كېلىدۇ؛ بەزىدە ئىنساننى شۇنچىلىك ئازاپلايدۇكى، ياشاشنىڭ ھېچبىر لەززىتى ۋە مەنىسى قالمىغىنىدەك تۇيۇلۇپ كېتىدۇ: ھەممە نەرسىنى تاشلاپ قويۇشنى كۆڭلىگە پۈكىدۇ، ئۆزىنى كاچاتلايدۇ، كىملەرنىدۇ تىللىغۇسى-كۈچى يەتسە يوقلۇققا سەۋەپ بولغان ئاشۇ رەزىل ئادەملەرنى، پەس نەرسىلەرنى يەر بىلەن يەكسەن قىلىپ چەيلىگۈسى، شۇ ئارقىلىق يوقلۇقنىڭ ئازابىنى چىقارماقچى بولىدۇ، ۋە ھەتتا ئاشۇ يوقلۇق بىلەن بىرگە مەنمۇ يوق بولسامچۇ، دەپ ئارزۇ قىلىشىدۇ.

ئەنە، چوقچىيىپ تۇرىدۇ قۇملار دۆۋىسىدە، ئادەم سۆڭىكى. ئىدى ئۇ ئىنساننىڭ سۆڭەك-يىلىكى قوغداپ كەلگەن ئۆلۈمدىن ئۇنى. لېكىن ئىنسان كېسىۋەتتى، قۇرۇتتى ئۇنى. ئەنە، قۇپقۇرۇق سۆڭەك خۇددى بىر قاقشال تەكلىماكاندىكى. ئازغۇن شاماللار توختىماي يالماپ قالدۇرۇپ قويغان ئۇستۇخۇنىنى… يەتمىدى يەنە. ئوتۇنچى بوۋاي تېرىۋېلىپ جاڭگالدىن ئۇنى ئوت قالىدى، سورىۋەتتى كۈلىنى، ئۇنى… شۇندىلا ئوتمۇ ئۆچتى بىر بۇران بىلەن ئىنسان كۆمۈلدى قۇمنىڭ ئاستىغا…  

ھاراقلا ئادەمنى مەست قىلمايدۇ. بەزىدە ئادەمنى گۈزەل مەنزىرىلەر، ئۇستىلىق بىلەن يېزىلغان بىر پارچە شىئىر ياكى بىر پارچە رەسىم، ۋە ھەتتا گۈزەل بىر سەتەڭ ياكى كېلىشكەن بىر يىگىتمۇ ئادەمنى مەس قىلىپ قويۇشلىرى بار. ئادەمنى شاراپلا مەست قىلمايدۇ. بەزىدە بىرىگە ياكى بىر شەيئىگە ئاجايىپ ئامراق بولىسەن-دە، پۈتۈن ۋۇجۇدۇڭ ئۇنىڭغىلا ئىنتىلىدۇ، ئۇنىلا ئىستەيسەن، كۆزۈڭ ئۇنىڭدىن باشقىسىغا كور، قۇلىقىڭ ئۇنىڭ سۆزىدىن باشقىسىغا پاڭ، پۇتۇڭ ئۇنىڭ يولىدىن باشقا يولغا كەلگەندە ھارغىن ياكى توكۇر بولىۋالىدۇ. ئەمەلىيەتتە مەست بولغىنى جىسمىڭ ئەمەس روھىڭدۇر بۇ ۋاقىتتا. بەدىنىڭ مەست بولسا بىر دەمدىن كېيىن يېشىلگىنى بىلەن، روھىڭ، كۆڭلۈڭ مەست بولدىمۇ، بەزىدە بىر ئۆمۈر مەستلىكتە يۈرىشىڭ مۇمكىن. بۇ مەستلىكتىن يېشىلىشىنىڭ بىر يولى […]

شاتۇت ۋە قاغا بىر كۈنى قەپەزدىكى خاتىرجەم شاتۇت بىر قاغىنى كۆرۈپ قاپتۇ ۋە ئۇنىڭ ئەركىنلىكگە ھەۋەس قىلىپ كېتىپتۇ. قاغا بولسا شاتۇتنىڭ بەھۇزۇر تۇرمۇشىغا ھەۋەس قىلىپتۇ. شۇنىڭ بىلەن ئىككىسى مەسلەھەتلىشىپ ئورنى ئالماشتۇرماقچى بولىشىپتۇ. قاغا قەپەزگە كىرگەندىن كېيىن خۇجايننىڭ ياخشى كۈرۈشىگە ئىرىشەلمەي، ئەڭ ئاخىرىدا  زىرىكىپ چۈشكۈنلۈكتە ئۆلۈپتۇ؛ ئۇزاق مەزگىل بەھۇزۇر ياشاپ كەلگەن شاتۇت بولسا سىرتتا مۇستەققىل تۇرمۇش كەچۈرەلمەي، ئاخىرى ئاچلىقتىن ئۆلۈپتۇ.  ئۆزىڭىنى تېخىمۇ تاكامۇللاشتۇرۇڭكى، باشقىلارنىڭ بەختىگە ھەۋەس قىلىپ كەتمەڭ، بەلكىم ئۇنىڭ بەخىت سىزگە ماس كەلمەسلىكى مۇمكىن.   يوقىتىش ۋە ئېرىشىش بىر كۈنى مۇئەللىم بالىلاردىن مۇنداق بىر سۇئال سوراپتۇ :“ بىر ئادەم سۇ قايناتماقچى بولۇپ ئوت يېقىپتۇ. يېرىم سائەتتىن كېيى قارىسا ئوتۇن يىتەرلىك […]